MAGTIKIMAN LANG

Isang kamag-anakan ng misis ko ang napangasawa ni Anggie na anak naman ng isang kapitbahay namin. Dati, payat at walang porma ang katawan ni Anggie.

Pero nang makapagbiyahe siya sa Japan, biglang nagkalaman. Sumeksi at lalong gumanda.

Lasenggo at palamunin lang ang kanyang napangasawa kung kaya natukso si Anggie na mag-Japan. Nagkaroon sila ng kasunduang mag-asawa na wala na silang pakialaman. Hiwalay na sila. Pero nagkikita pa rin pag isinasama ng kanyang asawa ang dalawa nilang anak upang dumalaw sa kanya. Sa bahay ng sariling mga magulang nakatuloy si Anggie kapag siya ay nasa Pilipinas.

Malapit lang ang bahay na kanyang tinutuluyan sa amin. At kaibigan ko ang

kanyang ama, si Mang Julio. Malimit pa kaming magkainuman. Nitong huli ngang uwi ni Anggie, nagkainuman uli kami ni Mang Julio. Impressed ako sa ganda ni Anggie. Hindi na siya ang dating patpatin at kunsumidong asawa ng kamag-anak ng misis ko. Ang ganda niya talaga. At sa aking dibdib ay

nakimkim ang paghanga sa kanya.

Nag-iinuman kami ni Mang Julio ay panay naman ang panakaw kong tingin sa kanya na kadarating lamang mula downtown , nag- shopping . Mapera siya ngayon dahil kagagaling lang sa Japan, maraming lapad. Kung hagurin ko siya sa tingin, mula paa hanggang ulo. Hangang-hanga ako talaga . . . at

paghangang kalakip ang matinding pagnanasang namumuo sa aking dibdib.

Morena lang si Anggie, di kalakihan ang dibdib, regular lang ang laki ng

kanyang mga suso. Long-legged siya. Medyo matangkad na babae. At 19 lang. Tataas pa. Kasibulan. Kainitan.

Sa minsang pagtingin ko sa kanya, nagkasalubong ang aming tingin. Matagal

kaming nagkatitigan. Hindi ko alam kung ano ang ibig niyang ipahiwatig. Ang

sa akin, talagang tuwirang paghanga at pagnanasa sa kanya. Sa aking

pagkakaupo ay dama ko ang unti-unting paninigas ng aking alaga. Pagkuwan, ngumiti siya at binawi ang tingin. Nagtuloy sa silid.

Inabot ng gabi ang aming inuman. Bumabad ako roon. Ibig kong makausap si Anggie nang hindi makakahalata ang mga kainuman ko, lalo na ang kanyang mga magulang.

Nang lumabas siya ng silid, sinimplihan ko na siya. Nilapitan ko at

kinausap.

“Magkikita tayo bukas, sa Robinson Theater . Ala una,” bulong ko.

Takang napatitig siya sa akin.

“Type kita, Anggie, matagal na. Basta bukas, maghihintay ako sa iyo roon.

Huwag mo sana akong bibiguin . . .”

Hindi ko na siya hinintay pang makasagot. Iniiwasan ko kasi ang mapanuring

mga mata ng aking mga kainuman.

Ala una’y naroon na ako. Pamaya-maya, napapitlag ako sa aking kinaroroonan nang makita ko siyang dumarating. Bigla akong sumigla. Tila noon lang nabuhay ang aking dugo.

“Kanina ka pa ba?” salubong niya sa akin.

“Hindi naman.”

Minsan ko pang namalas ang kanyang matamis na ngiti. Lalo siyang nagiging

kaakit-akit sa paningin ko nang mga sandaling iyon.

Nag- snack muna kami. Siniguro kong busog kami pareho. Wala kaming kibuan habang kumakain kami. Panay ang titig ko sa kanya. Doon pa lang, ibig na ibig ko na siyang yakapin at paghahalikan.

Nang matapos kaming kumain, niyaya ko siyang palabas. Isang taksi ang

tinawag ko. At pabulong na iniatas ko sa driver ang lugar na aming

pupuntahan. Wala kaming kibuan ni Anggie. Sa tantiya ko, alam niya ang

mangyayari.

Wala akong malamang gawin nang nasa loob na kami ng silid ng otel. Akalain ko bang pagbibigyan niya ako?

“Type din kita, Rudy,” sabi niya sa akin. “Alam ko, mali itong ating

gagawin. Pero isang paraan ito para makalaya ang pinipigil nating damdamin

na kay tagal nananatiling nakabilanggo.”

“Tama ka, Anggie,” ganting sagot ko habang sinisimulan ko nang paghahalikan ang kanyang katawan. Kahit dalawa na ang kanyang anak, di pa rin halata. Tirik na tirik pa rin ang kanyang mga suso. At hindi pa laspag ang kanyang katawan.

“Pero alam ko, lilipas din ang kahibangan nating ito, Rudy. Hindi tayo

maaaring magpatuloy . . . pamilyado ka. At ako, kahit hiwalay sa asawa,

mayroon pa rin akong tungkulin sa kanila. MAGTIKIMAN LANG tayo!”

Napatitig ako sa kanya. Ang mga sinabi niya ay walang liwag kong

sinang-ayunan. Kahit saang anggulo ko tingnan at paglimiin, tama siya.

Sabik na talaga ako kay Anggie. Ang kimkim kong libog sa kanya ay noon ko

pinakawalan. Dinilaan ko at hinimod lahat halos ang kanyang kaselanan.

Namimilipit siyang maigi sa kama. Walang pagbalingan… Di malaman kung saan susuling. Damang-dama niya ang matinding kalibugan ko sa kanya.

Nang papaglaruin ko ang aking dila sa kanyang biyak, noon siya napakapit

nang husto sa akin. Marahil, hindi pa niya naramdaman ang gayon kasidhing

pananabik na katulad ng aking ipinapadarama sa kanya. Pasinghap-singhap

siyang tila pinangangapusan ng hininga. Pakislut-kislot ang katawan niyang

hubad at ang mga kamay ay walang katigil-tigil ang paghimas-himas at

pagsabunot sa aking buhok.

“I-isubo mo sa akin iyang sa iyo,” wika niya na nangangatal ang boses.

“A-akina . . . sususupsupin ko . . . ”

Bumaligtad ako nang posisyon. At hinayaan kong magpasarap siya sa aking

malaki at mahabang alaga na tigas na tigas na.

Pinanood ko siya nang ilang saglit sa ginagawa niyang pagsupsop sa aking

alaga. Kung nangangawit mandin ang kanyang panga, hahayaan niyang

maglabas-masok ang aking alaga sa kanyang bibig . . . tapos ay iluluwa iyon

at didila-dilaan naman hanggang butas ng aking puwit. Sa tingin ko ay

talagang sanay siya sa ganoong pamamaraan. Di ko natikman sa aking asawa ang gayong pamamaraan kaya natakaw ako sa ginagawang iyon ni Anggie. Lalo akong nalibugan sa kanya.

Ayaw kong palamang sa kanya. Mula sa pagkakabaligtad ko sa upo sa kanyang katawan, dinahupang ko na naman ang basam-basa niyang pussy . Mamula-mula iyon at ang kuntil na nakapalamuti roon, halos sinlaki ng isang butil na mani.

Parang tatakasan kami pareho ng malay nang magpang-abot ang pagsagad ng aming pananabik. Nasa gayon pa rin kaming posisyon nang pakawalan ko ang aking katas. Umuungol at pahali-halinghing niyang sinahod iyong lahat sa loob ng kanyang bibig. Sinaid ko ang kanyang katas. Sinimot ko rin lahat ng lumabas sa kanya.

Tulad ng aming napagkasunduan, magtitikiman lang kami hangga’t gusto namin.

Dahil alam naming pareho, LIBOG lang iyon. Pag nagkasawaan kami, ayos lang. Parang walang nangyari.

( W A K A S )