Boarding House: Part 07 – Peanut Brittle

Part 7 Peanut Brittle

Sa paglipas ng mga araw, linggo at buwan, naging maayos naman ang aking pag-aaral. Yun nga lang pag dating dito sa aking tinutuluyang boarding house ay naroon pa din ang misteryong bumabalot tungkol sa pagtatalik nila manong Bert at manang Monica. Palaging ganoon ang nagaganap, kapag ako’y nagpupuyat sa aking mga drawings ay palagi kong naririnig ang mga munting ungol ni manang Monica, at pagkatapos ay muling bubukas ang pintuan nila saka tutuloy sa kwarto ng mga barako si manong Bert. Dahil dito, naisipan ko na ding gumawa ng hakbang.

“Tony, kelan ba tayo matutuloy sa Abanao?” tanong ko kay Tony habang kami ay nanunuod ng TV isang hapon na maaga kaming umuwi.

“ah e kapag narito na si manong Bert, baka hindi tayo payagang lumabas ni manang kapag tayo lang” sagot na seryoso ni Tony.

“e hindi ba narito si manong Bert? parang narinig ko siya kagabi e” muli kong sagot.

Napatinging bigla sa akin si Tony, tila nanlaki ang mga mata niya. Sa likod ng aking isipan ay hindi ko naman talaga “nakita” o narinig si manong Bert, ang aking tinutukoy ay ang muling kong pagsaksi sa mga ungol ni ate Nica na kinonsidera kong katalik niya si manong Bert kagabi.

“wala pa yata, usually madaling araw na umuuwi yun galing inuman kapag dayoff sa trabaho.” sagot niya sa akin.

Marahil hindi rin alam ni Tony ang aking mga naririnig tuwing gabi na may katalik si manang Monica. Pero sa mga sagot niya ay sigurado na akong hindi si manong Bert ang katalik at nagpapaungol sa aming landlady na si manang Monica. Ilang saglit pa ay bigla namang bumukas ang pintuan ni manang Monica, siguro ay narinig niya ang aming usapan ni Tony kanina lamang.

“ah kagabi umuwi si manong nyo, bakit ano kailangan nyo kay Bert?” sabat ni manang Monica na parang kagigising lang.

“ah wala naman manang hehe” biro kaagad ni Tony.

“naku may narinig akong Abanao! kayong mga matatanda idadamay nyo pa sa kamunduhan itong si Bogart!” masungit na pangaral ni ate Nica.

Nginitian ko lang si manang Monica sa pagdedepensa niya sa aking ka-inosentehan. Hindi nya alam ay malapit ko nang mabuko ang kanyang lihim sa mga gabing madilim. Hindi na natuloy pa ang aming tsismisan ni Tony ukol sa pag-uwi ni manong Bert dahil sumalo na sa amin dito sa sala si manang Monica dala-dala ang isang sikat na produkto ng Baguio.

“oh Bogart gusto mo?” alok ni manang sa akin.

“ay may alergy po ako sa mani…” pagtanggi ko naman.

“ah talaga? bakit naman?” tanong niyang muli.

“eh nagtatae po ako kaagad pag kumain ako nyan hehe!” sagot ko naman.

“naku sayang naman, masarap pa naman yang mani ni manang haha!” biro ni Tony.

Halos ibato ni manang Monica ang garapong plastic na nilalagyan ng matamis na mani niya. Hindi naman nakitaan ng galit si manang, tila sanay na siguro sa mga green jokes ng mga barako. Nahalata ko naman ang bawat paghimod ni manang Nica sa kanyang mga daliri na ginamit sa pagkain ng peanut brittle. Biglang pumasok tuloy sa aking isipan ang bawat laway niyang ibinabalot sa kanyang makinis na daliri ay lumalapat sa aking ari. Muli kong pinag-nasahan ang aking landlady sa kanya mismong harapan, napatitig ako sa makinis niyang hita at maging sa malusog niyang suso.

Pinandilatan ako ng mata ni manang Monica nang makita niyang nakatitig akong muli sa kanyang katawan, hindi niya masabi nang harapan sa akin dahil naroon si Tony at abala sa panonood ng TV. Hindi gaya dati noong nahuli niya ako ay naging bukas ang aming isipan sa mga usapin tungkol sa aking ginagawang pagpapasarap sa sarili. Kaagad ko naman sinunod ang mga utos ng kanyang mata, napayuko na lang ako at hindi ko din namalayang nakabukol na pala ang aking alaga sa aking suot na pajama.

“ano gusto nyo hapunan guys?” tanong ni manang sa amin.

“ah manang lalabas nga pala ako baka di ako kumain mamayang gabi dito, kasama ko GF ko” pagyayabang pa ni Tony.

“ows? ikaw may GF?? haha! sabihin mo mambababae ka lang!” biro naman ni manang Monica.

“haha! basta! kailangan ko ng init hahaha!” wika ni Tony.

“ikaw Bogart? ano gusto mo?” tanong na may halong lambing ni manang Monica sa akin.

“ah kahit ano nalang manang, basta wag lang may mani! hehe” biro ko naman.

Muling ngumiti si manang Monica at nagtungo sa ref upang tignan kung ano ang maaaring lutuin. Nagpaalam naman itong si Tony upang magbihis na at tutuloy na sa kanyang lakad. Nang maiwan kami ni manang sa labas ay nagkaroon ako ng lakas ng loob upang muling itanong ang tungkol kay manong Bert.

“ate Nica, umuwi ba talaga dumating si manong kagabi? bakit wala siya kaninang umaga?” tanong ko sa kanya.

Napalunok si manang Monica dahil sa aking sinabi. Tumaas muli ang kanyang isang kilay bago nakaisip ng isasagot sa aking tanong. Isang oras pa ang meron kami upang mag-usap ng solo, bukod kay Tony na nagbibihis na upang umalis ay kaming dalawa lang ang tao noon sa aming bahay.

“ah eh, bakit ba? naku Bogart kung ako sayo huwag kana sumama sa kanila at masama ang pupuntahan nila” biglang pag-iiba niya ng paksa.

“eh ayos lang siguro yun ate, experience man lang hehe!” sagot ko naman.

“diba sabi mo nagka-GF kana? so may experience kana man na diba?” wika niya.

“eh, oo ate, hehe…pero iba parin ang lutong Baguio” depensa ko naman.

“naku e yung luto ko nalang ang tikman mo” biro naman niya.

Hindi ko alam kung may kahulugan yun sinabi niyang iyon. Masarap nga naman ang luto ni manang talaga, isa siguro ito sa nagustuhan sa kanya ng kanyang asawa bukod sa kanyang katawang maganda. Sinundan ko ang biro ni manang.

“eh bakit si manong di yata gusto luto nyo? hehe” wika ko pa.

Napasimangot si manang Monica, alam na niyang ibang “luto” na ang aking tinutukoy.

“ikaw bata ka…tse!” sagot niya na pabulong.

Napalingon kami nang magpaalam na si Tony na aalis na, nakaupo kaming pareho sa sofa nila. Kadalasang ayos ng upo ni manang ay naka-indian seat, kaya’t saganang muli ang aking mga mata sa magandang tanawin.

“sorry ate, pero narinig ko din kayo ni manong noong isang gabi” wika kong muli.

“ha??” gulat niya.

“umihi kasi ako noon, narinig ko may umuungol” patuloy ko pa.

“so? inggit ka? hehe! natural lang yun mag-asawa kami noh!” pagmamayabang pa ni manang Monica.

Ngayong kaming dalawa nalang muli ang nasa boarding house ay hindi na alintana sa kanya ang aming biruan na tungkol sa sex. Ganun din ang pamumula ng kanyang mga makinis na pisngi, dahil na din siguro nahihiya siyang pag-usapan ng husto ang kanilang sexlife.

“oo ate eh, inggit ako” seryoso kong sagot.

“pero naka tikim ka na?” tanong niyang muli.

“oo naman, pero minsan lang” sagot ko.

Napa ismid si ate Nica, luminga-linga at parang tiniyak na walang ibang tao sa aming boarding house. Naisip ko din, sana man lang ay marinig ko ang ungol ni manang Monica, o di kaya’y masilayan kong muli ang mabilog niyang mga hita upang pagpasok ko sa aking kwarto ay tuloy-tuloy na ang aking pagbabate.

“e nakatikim ka naman na pala Bogart, mag-aral kana muna. saka mo na isipin yang pangbababae” pangaral niyang muli.

Halos mawalan akong muli ng gana, hindi ko na matantsa ang ugali ni manang Monica. Minsan kasi ay parang barkada lang siya na handa sa mga usapang kalibugan. Minsan naman ay parang isang nakatatandang kapatid kung magpangaral. Kaya’t nagdesisyon nalang ako na pumasok na sa aking silid upang doon ko nalang ituloy ang aking imahinasyon at pagnanasa.

“oh bago ka pumasok tikman mo muna itong mani ko” biro ni manang Monica sabay alok muli ng peanut brittle.

“eh may alergy nga ako ate dyan, pero sige dahil malakas ka sa akin.” pambobola ko pa. “…sana yung mani mo talaga” pahabol ko pa na pabulong.

“sira! hehe!” sagot niya. “…bata ka pa saka na” mahina niyang wika at tumalikod na din upang pumasok sa silid niya.

Muling nabigyan ng pag-asa ang aking sarili. “bata ka pa, saka na” ito ang salitang naiwan sa aking isipan upang pag-isipang mabuti ang ibig-sabihin ng kanyang mga sinabi. Ibig-sabihin ba nito ay pwede ko na siyang matikman kapag ako ay nasa tamang edad na? Pangako kaya ito ni manang Monica sa akin? Siya na kaya ang pangalawang babae na aking matitikman?

Nakatulog ako ng ilang minuto matapos akong magsalsal sa aking kwarto, agad akong bumangon dahil sa kailangan ko nang magbanyo dahil gaya ng aking inaasahan, magtatae ako dahil sa kinain kong mani. Wala pa rin tao, pero ang alam ko ay parating na din ang iba kong ka-boardmate. Naisipan kong bumawi kay ate Nica, this time ay ako naman ang sisilip sa kanyang silid. Pero hindi naman siguro ganoon kalibog sa akin si manang dahil may asawa naman siya at hindi na niya kailangan pang magsarili. Ngunit ipinagpatuloy ko pa rin ang aking balak, idinikit ko ang aking tenga sa pintuan ng kanyang silid upang pakinggan kung ano man ang kanyang ginagawa sa loob.

“ay! Bogart!” gulat ni ate Nica.

Humingi agad ako ng paumanhin nang di ko sinasadyang maidiin ng husto ang aking tenga at hindi pala nakasarado ang silid niya. Nabuksan ko ang pintuan na hindi ko inaasahan. Laking gulat ko sa aking nakita, nakapanty lang si manang Monica. Hindi ko maintindihan kung magbibihis ba siya e pero nasa ibabaw siya ng kanyang kama. Hindi ko din lubos maisip ang dahilan kung bakit hindi niya isinarado ang pintuan.

“sorry ate Nica! lalabas na ako!” mabilis kong sagot sa kanya.

“ikaw bata ka!” sigaw niya.

Natakot ako, masungit ang mga sagot niya. Pero ang nakita ko ay kakaiba, nakapasok kasi ang isang kamay niya sa kanyang panty at mabilis niya itong naialis bago ko pa man ito lubusang matitigan. Mabilis akong lumabas at tumakbo sa aking silid, nag-isip ako kaagad ng aking ipapalusot sa kanya kung bakit bumukas ang kanyang pintuan. Sa aking kaba ay nagtalukbong akong muli ng kumot, pero lalo akong kinabahan nang marinig kong bumukas na ang kanilang pintuan at ang yabag ay papalapit sa aking kinaroroonan.


itutuloy